“όλα καλά” ή να ανησυχούμε?
Το “διαμάντι” και η “ατμομηχανή” του τουρισμού μας, το γραφικό ορεινό θέρετρο της νότιας Πιερίας και του Ολύμπου, το πασίγνωστο διατηρητέο χωριό του Δήμου Δίου-Ολύμπου, έχει μόνο δύο πυροσβεστικούς κρουνούς, στενά, άβατα στα οχήματα, καλντερίμια, αλλά μεγάλη και πικρή εμπειρία από τις πυρκαγιές…
Λίγες μέρες πριν, ένα ακόμη τουριστικό κατάλυμα κόντεψε να καεί και σώθηκε από την άμεση επέμβαση ομάδας εθελοντών του κοντινού Πλαταμώνα, ενώ νωπές είναι οι μνήμες όλων από την ολική καταστροφή του πετρόχτιστου παλιού σχολείου στην καρδιά του χωριού που στέκει τώρα ως κουφάρι, καμένο από πυρκαγιά επίσης.
Δεν αρκεί η ιδιαιτερότητα της μη πρόσβασης ή της εξαιρετικά δύσκολης, λόγω των δρόμων του Παλιού Παντελεήμονα (στενά και κατηφορικά καλντερίμια), είναι και η έλλειψη των πυροσβεστικών μέσων που τρομοκρατεί πολλούς, ιδιαίτερα τους επαγγελματίες του “διαμαντιού” μας. Στο κέντρο του χωριού που έγινε σκηνικό για πολλές κινηματογραφικές ταινίες, υπάρχουν δύο -2- μόνο πυροσβεστικοί κρουνοί κι αυτοί σε κακή κατάσταση. Ο ένας μάλιστα, όταν κάηκε το Παλιό Σχολείο, έριχνε περισσότερο νερό στο σπίτι απέναντί του, παρά στον σωλήνα της πυρόσβεσης… Οι δύο κρουνοί είναι σε μικρή απόσταση, στις δύο πλευρές της κεντρικής πλατείας και είναι άγνωστο τι θα συμβεί αν η φωτιά χτυπήσει σε κάποιο άλλο, πιο απομακρυσμένο σημείο ή πιο δυσπρόσιτο.
Κάτοικοι, παραθεριστές, επαγγελματίες και επισκέπτες προβληματίζονται για την κατάσταση που επικρατεί στο αγαπημένο θέρετρο πολλών στην Ελλάδα και το αν αυτή είναι η ανάλογη του κινδύνου που ελλοχεύει. Το ότι καταστήματα και καταλύματα είναι υποχρεωμένα να διαθέτουν επαρκή πυροσβεστικά μέσα δεν είναι αρκετό, αφού η φωτιά μπορεί να ξεσπάσει εκεί που τα μέσα αυτά δεν υπάρχουν και να επεκταθεί σε πολλά κοντινά κτίρια, γεμάτα ξυλεία και άλλα εύφλεκτα υλικά, όπως έγινε και στις δύο πρόσφατες πυρκαγιές. Οι άνθρωποι της παροχής υπηρεσιών στους επισκέπτες αναρωτιούνται αν ο Παλιός Παντελεήμονας έχει μελετηθεί από την Πυροσβεστική όσο πρέπει, αν είναι απαραίτητο ένα πληρέστερο αντιπυρικό σχέδιο, αν πρέπει να αποκτηθούν περισσότερα και εύχρηστα μέσα κι αν πρέπει να οργανωθούν οι κάτοικοι και να εκπαιδευτούν σχετικά με την αντιμετώπιση φωτιάς και πυρκαγιάς, με συγκεκριμένο σχέδιο, καθήκοντα, κινητοποίηση, κτλ.
Παράγοντες που πολλαπλασιάζουν τους κινδύνους είναι η κακή και -εν πολλοίς- χωρίς σχέδιο κατάσταση του δημόσιου φωτισμού, οι αυθαίρετες παρεμβάσεις και μικρές κατασκευές, όπως οι καλωδιώσεις, αλλά και τα πολλά εύφλεκτα υλικά που υπάρχουν σε πολλούς χώρους, όπως τα υλικά από κλαδέματα. Τέλος, απαράδεκτη είναι και η εικόνα γύρω από το καμένο Παλιό Σχολείο, με τα αποκαΐδια να παραμένουν επιτόπου, χρόνια μετά, εκτός κι αν πρόκειται για υπενθύμιση των συνεπειών της ανεύθυνης συμπεριφοράς…
Απαράδεκτη εξακολουθεί να είναι και η κατάσταση του δημοτικού δρόμου Νέου-Παλιού Παντελεήμονα, αφού λίγα και μικρής έκτασης “μπαλώματα” δεν είναι δυνατόν να διορθώσουν τα σημαντικά προβλήματα του δρόμου που σωρεύει φθορές δεκαετιών. Του δρόμου που θα χρησιμοποιήσει η Πυροσβεστική Υπηρεσία Λιτοχώρου προκειμένου να επέμβει -το ταχύτερο δυνατόν- στην επόμενη πυρκαγιά στον Παλιό Παντελεήμονα…
